تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
گفتار بیست و دوم: رحمت عام و رحمت خاص خداوند (رحمان و رحیم)

۱- گفته شد قوانین عام و خاص خداوند همه لطف الهی است.
۲- نه تنها وجود همه چیز بلکه تمامی رابطه های اشیاء و قوانین بهترین شرایط وجودشان از لطف عام خداند است. این رحمت عام خداوند است.
۳- مثلا اینکه می توانم ببینم از رحمت عام خداوند است. مهمترین رحمت عام خداوند وجود هر چیز است.
۴- رحمت عام خداوند همان رحمانیت خداوند است و ربطی به مسلمان و کافر بودن افراد ندارد.
۵- خداوند رحمت دیگری دارد که رحمت خاص خداوند یعنی رحیمیت خداوند است.
۶- اگر از رحمت عام خداوند به درستی استفاده بشود در جهت رشد و تعالی انسانی در آن صورت خداوند رحمت خاص دیگری شامل حال انسانها می کند.
۷- برخی سختیها و برخی امکانات برای مومنان از رحمت خاص خداوند است.

“