یکی از تلاشهای تربیتی مربیان ما این است که افراد جامعه یا دانش آموزان را در مسیر تربیت دینی با خداوند آشنا کنند و رابطه ای مستحکم تر را با خداوند در دل آنها شکوفا کنند. در این راه پیامهای الهی را به آنها متذکر می شوند و تعابیری که خداوند از رابطه خود با انسانها بیان کرده است برای آنها بازگو و ترجمه می کنند. والاترین شناخت از خداوند در رابطه معنوی نماز متجلی است. اما ترجمه های تحت اللفظی که از صفات خداوند و تمجیدهای ما از او به دانش آموزان القاء می شود *تصور مبهمی از خداوند* را برای او بوجود می آورد که وقتی از او بخواهیم کمی درباره آن توضیح دهد جز تکرار ترجمه های مصطلح و مبهم چیزی برای گفتن ندارد. اگر معنای سبحان الله را بپرسیم بلافاصله می گوید خداوند پاک و منزه است. سپس از او بپرسیم پاک و منزه یعنی چه؟ گفتن این سخن در نماز چه شناختی را از خداوند برای او ایجاد می کند و چه رابطه ای از خداوند را در دل او تازه می کند؟ چگونه با این سخن به خداوند نزدیکتر می شود و محبت خداوند در دل او زنده می شود؟ چندان چیزی برای گفتن ندارد. در دنیای جدید آن چنان ابزارهای القاء معنا، همچون ابزارهای چند رسانه ای، متعدد و ساده و ملموس شده است که نمی توان از انسان این عصر توقع داشت همانند گذشتگان قدرت تفکر انتزاعی داشته باشد. به هین جهت باید برای ارتباط او با معانی والای الوهی ساده سازی کرد و معانی را برای او ملموس تر نمود. بدین منظور در نظر داریم با ساده سازی به بسط معناییِ تعابیر مهمی که در این رابطه وجود دارد بپردازیم و این معانی را با برخی تمثیل ها چنان روشن تر کنیم که این مفاهیم بتواند با توجه به دائره معنایی این افراد، بهتر در دل و جان آنها اثر کند. در فایل پیوست برخی از این اصطلاحات آمده است.
دانلود فایل
(۱۸۴ دانلود)