تربیت دینی ما توسط مربیانی انجام می شود که برخی مفاهیم و باورهای بنیادین دینی برای آنها هنوز واضح و روشن نشده است لذا در انتقال آن به متربیان بگونه ای سخن می گویند که برخی باورها بصورت نادرست در ذهن متربی شکل می گیرد و باعث می شود در آینده دچار تردیدهایی دینی بگردد. به همین جهت سلسله گفتارهایی بر اساس تجربیات علمی و فلسفی چند دهساله تنظیم شده است تا قدم قدم این مفاهیم و باورها روان و بدور از اصطلاحات فنی بگونه ای بازگو شود که بتواند راهنمایی برای مربیان برای نحوه انتقال آنها به متربیان بگردد. از جناب آقای علی اکبریان که این سلسله مباحث به همت ایشان آماده، تنظیم و قابل ارائه شده است سپاسگزاری می گردد.حمیدرضا آیت اللهی
گفتار بیست و چهارم: ضرورت ارسال پیامبران

۱- انسان چون از جانب خداوند دارای اختیار شده است پس هم می تواند بسیار رشد کند و هم می تواند بسیار پست گردد.
۲- ضرورت دارد خداوند راهی برای انسان در نظر بگیرد که بتواند رشد کند و پست نشود.
۳- بدین منظور خداوند عقل را برای انسان قرار داده است تا راه رشد و پستی را از هم تمیز دهد.
۴- عقل توان درک کلیات کارهای خیر را دارد ولی در جزئیات سردرگم است و هرکس چیزی می گوید.
۵- پس خداوند باید از طریقی این جزئیات را به انسان بگوید که در این راه افرادی با خصوصیات خاصی را انتخاب می کند و به صورتی پیام خود را از طریق آنها به بشر می رساند.
۶- انبیاء مسئول رساندن پیام و دستورالعمل خداوند برای نحوه رشد و تعالی انسان هستند.
۷- پیامبران نقشی به غیر از انتقال دادن حرف خدا به بشر ندارند و آن را از طریق وحی انجام می دهند.
۸- وحی ابزار ارتباط خدا با بشر است که به صورتهای مختلف انجام می شود.
۹- پیامبر اسلام عین کلام الهی را به بشر انتقال داده است و دریافت این وحی سختیهایی را برای پیامبر اسلام داشته است.